ویژگی های مدرس بالینی اثربخش از دیدگاه دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کرمان

چکیده زمینه و هدف: دانشجویان رشته پرستاری مهارت های فردی، حرفه ای و بالینی را از طریق آموزش بالینی دریافت می کنند. با توجه به اینکه هرگونه ضعف و کمبودی در این رابطه موجب کاهش کارآیی دانش آموختگان این رشته خواهد شد، بنابراین نقش مربیان بالینی و کیفیت عمل آنها یکی از مهم ترین عوامل تأثیرگذار در آموزش بالینی به شمار می رود. لذا هدف این مطالعه بررسی دیدگاه دانشجویان پرستاری در مورد ویژگی های  یک مدرس بالینی اثربخش بود. روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی می باشد که در نیمسال اول و دوم سال تحصیلی 1392 اجرا شد. در این تحقیق 115 دانشجوی رشته پرستاری که در زمان اجرای پژوهش در حال گذراندن واحدهای کارآموزی در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان بودند به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای بود که روایی صوری و محتوای آن با استفاده از نظرات صاحب نظران آموزش پزشکی و پرستاری؛ و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (87/0) تایید شده بود. این پرسشنامه در دو بخش به بررسی خصوصیات شخصیتی و دموگرافیک دانشجویان شرکت کننده و ویژگی های یک مدرس بالینی اثربخش می پرداخت. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 انجام شد. از آزمون های توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی ( تحلیل خوشه ای) برای آنالیز داده ها استفاده شد. یافته ها: بیشترین میانگین ویژگی های یک مدرس بالینی اثربخش، به ترتیب مربوط به ویژگی های ظاهر آراسته داشتن (40/1±88/8)، احترام به همکاران (40/1±42/8)، احترام به بیماران (90/1±40/8)، احترام به دانشجویان (40/2±34/8)، خوش اخلاقی (30/2±27/8) و حرفه ای نگر بودن (60/1±26/8) بود. بر اساس نتایج آزمون تحلیل خوشه ای خصوصیات مدرس بالینی اثربخش در قالب دو دسته ویژگی های فردی و مهارت های آموزش بالینی ارائه گردید. نتیجه گیری کلی: ویژگی های فردی و مهارت های آموزش بالینی اساتید نقش مهمی در آموزش دانشجویان پرستاری دارد. لذا توجه به این ویژگی ها در هنگام آموزش می تواند موجب افزایش کارایی دانشجویان پرستاری و ارتقای نظام آموزش عالی شود.